Historia alpak

Alpaki to piękne, majestatyczne zwierzęta stadne, które są jednak dość egzotyczne jak na nasze warunki. Skąd więc wzięły się u nas? I dlaczego cieszą się takim zainteresowaniem? Pochodzą z Ameryki Południowej, gdzie znaleźć je można przede wszystkim w Peru, Boliwii, Ekwadorze i Chile. Jednak ich największą zaletą jest to, że nie mają one problemu z aklimatyzacją i dlatego mogą mieszkać na innych kontynentach.

Hoduje się je ze względu na ich futro, które ma właściwości hipoalergiczne, gdyż nie ma lanoliny. Jest też o wiele delikatniejsze i cieplejsze niż wełna. Przetworzone włókno używane było przede wszystkim do produkowania strojów ludowych. Hodowcy twierdzą, że są to bardzo wdzięczne zwierzęta, łatwe w hodowli i żywieniu. Dorosły osobnik może ważyć do 85 kg i mierzy od 130 do 150 cm. Występują w wielu kolorach, ale najczęściej widzimy czarne, brązowo-czarne i beżowe okrywy.

Alpaka w Polsce

W Polsce najczęściej spotkać można najbardziej puszystą odmianę alpak: Huacaya. Pierwsze zwierzęta trafiły do naszego kraju na początku tego wieku, a w 2012 roku powstał Polski Związek Hodowców Alpak zrzeszający miłośników tego gatunku. Krajowi eksperci od tych przeżuwaczy doceniają to, że zwierzęta szybko przystosowały się do naszego klimatu, nie niszczą pastwisk, ponieważ mają miękkie poduszki na kopytach, co odróżnia je od innych kopytnych.

Wykorzystuje się je głównie w celach terapeutycznych. Niezwykle łagodny charakter i inteligencja alpak stały się głównymi powodami, dla których zaczęto korzystać z ich uspokajających właściwości podczas zajęć rehabilitacyjno-terapeutycznych.